W dniu 3 marca 2019 roku, w Bazylice Konkatedralnej w Stalowej Woli odbyła się uroczysta Msza Święta z okazji 30-lecia Sakry Biskupiej JE Księdza Biskupa Edwarda Frankowskiego. W całej uroczystości przebijała radość i wdzięczność oraz chrześcijańska wiara, nadzieja i miłość. Wszyscy zgromadzeni promieniowali radością i wyrażali wdzięczność Bogu za dar posługi pasterskiej JE Księdza Biskupa Edwarda.
Ksiądz Biskup dr Edward Frankowski znany jest w Polsce z gorliwej apostolskiej postawy, wyrażającej się w ofiarnej służbie Bogu, Kościołowi, Ojczyźnie i wiernym. Jest bardzo szanowany i ceniony przez wiernych świeckich i duchowieństwo. W latach osiemdziesiątych XX wieku zasłynął – co podkreślali świadkowie tamtych wydarzeń – że jako duchowny, który jednoznacznie i bardzo zdecydowanie stanął po stronie walczących o podstawowe prawa ludzkie i robotnicze oraz wykazał ogromną aktywność w obronie represjonowanych przez władze komunistyczną ludzi opozycji. Znany jest w Polsce jako Biskup Solidarności oraz założyciel Filii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w Stalowej Woli, twórca Fundacji Uniwersyteckiej oraz obrońca i propagator Radia Maryja i Telewizji Trwam.
W Dniu Jubileuszu uroczystej Mszy Świętej koncelebrowanej przez wielu kapłanów przewodniczył Biskup Edward. Uroczystość zaszczycił ks. Bp dr Krzysztof Nitkiewicz ordynariusz diecezji sandomierskiej oraz bp Jan Niemiec, sufragan diecezji kamienieckiej na Ukrainie, niegdyś wikariusz bp. Edwarda Frankowskiego w Stalowej Woli. Na szczególne podkreślenia zasługuje zaangażowanie w uroczystość Zarządu Regionu Ziemia Sandomierska NSZZ „Solidarność” oraz Międzyzakładowa Organizacja Związkową NSZZ „Solidarność” Huty Stalowa. Wielkie uznanie uczestników wzbudziło udział kilkudziesięciu delegacji z pocztami sztandarowymi. Wszyscy wyrażali wdzięczność Księdzu Biskupowi Jubilatowi za pasterską posługę, duchową opiekę nad środowiskami solidarnościowymi i pracowniczymi oraz wsparcie i pomoc prześladowanym. We Mszy św. uczestniczyli również lokalni parlamentarzyści, władze miasta i powiatu Stalowa Wola oraz mieszkańcy Stalowej Woli.
Ks. bp Edward Frankowski, wspominając w homilii wydarzenia sprzed 30 lat, dziękował przede wszystkim Bogu za dar konsekracji biskupiej oraz za lata posługiwania. Powiedział: Z ludu zostałem wzięty i do ludu posłany. To sam Pan Bóg, mimo moich słabości i niedoskonałości, wybrał mnie i włożył na mnie obowiązek, który miałem pełnić dla Kościoła i Ojczyzny. Za to Panu Bogu gorąco dziękuję. Dziękuję również mieszkańcom Stalowej Woli, bo dzięki ich współpracy i solidarności mogliśmy wiele dobrego uczynić – mówił bp Frankowski podczas homilii. – Moja konsekracja dokonana przez bp. Ignacego Tokarczuka miała znaczenie nie tylko dla mnie, ale również dla Stalowej Woli,
w której wyrosła „Solidarność”. (…) W dzisiejszej Ewangelii usłyszeliśmy, że trzeba być dobrym drzewem, które wydaje dobre owoce, że ze skarbca własnego serca mamy wydobywać dobro i nim się dzielić. Dlatego musimy dokładać starań, aby to dobro przemieniało świat, umacniało wspólnotę Kościoła i nas prowadziło do świętości.
Podziękowania Jubilatowi za współpracę i posługę pasterską, złożył również Biskup dr Krzysztof Nitkiewicz, ordynariusz sandomierski. Po zakończonej eucharystii, dalszy ciąg obchodów jubileuszowych odbywał się w budynku parafii pw. MBKP w tzw. szklanej sali. Gratulacji i podziękowań nie było końca.
Należy zauważyć, że Ksiądz Edward Frankowski swoją misję duszpasterską przez wiele lat realizował w Stalowej Woli. W tym – z przyjętego przez komunistów założenia „socjalistycznym mieście" – dochodziło do napięć i konfliktów między komunistyczną administracją państwową, a społeczeństwem, szczególnie Kościołem katolickim. Władze wstrzymały budowę świątyni w centrum miasta, ale wówczas ks. bp. Ignacy Tokarczuk utworzył tu parafię pw. Matki Bożej Królowej Polski (1977 r.) i na pierwszego proboszcza desygnował odważnego i bezkompromisowego ks. Edwarda Frankowskiego, którego komunistyczne władze określały jako „nielegalny proboszcz”i do tego „nielegalnej parafii, bowiem na utworzenie parafii władze nie wyraziły zgody. Szczególnym rysem posługi pasterskiej ks. bpa dr Edwarda Frankowskiego jest zaangażowanie społeczne. Fascynuje on niezwykłą aktywnością na różnych odcinkach życia kościelnego, podejmowaniem i realizowaniem wielopłaszczyznowych zadań, tak duszpasterskich jak i społecznych. W naszym kraju powszechnie znany jest z wrażliwości na ludzkie problemy. W przeszłości znalazło to wyraz w jego zaangażowaniu w ochronę strajkujących robotników (szczególnie w Stalowej Woli gdzie był proboszczem) i osób represjonowanych. Gdy w 1989 r. został biskupem zaczęto nazywać go „biskupem «Solidarności»”. Za nieugiętą i bezkompromisową postawę wobec systemu komunistycznego spotkały go ostre represje ze strony władz PRL, które permanentnie go nękały. Podejmowano wysiłki usunięcia go ze Stalowej Woli, a nawet były próby unicestwienia go. Instytut Pamięci Narodowej w 2004 przyznał mu status pokrzywdzonego przez system komunistyczny. Warto prześledzić społeczną aktywności tego hierarchy w kontekście nauczania Kościoła. Dla pełniejszego zrozumienia fenomenu specyficznego odczytania przez ks. bp dr Edwarda Frankowskiego własnej misji, jako duchownego, kapłana i biskupa bardzo zaangażowanego w chrześcijańskie i twórcze przekształcanie rzeczywistości ziemskiej, przypomnimy najbardziej podstawowe zagadnienia związane z rozumieniem Kościoła, jego społecznej misji oraz jego społecznego nauczania.
W konkluzji warto przypomnieć, że biskup dr Edward Marian Frankowski jest biskupem Seniorem diecezji sandomierskiej. Urodził się 15 VIII 1937 roku w Kępie Rzeczyckiej k. Stalowej Woli; ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Przemyślu oraz studiował w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, uzyskując stopnie naukowe: magister teologii pastoralnej oraz doktor nauk społecznych. Święcenia kapłańskie przyjął w 1961r. Od 1967 r. pracował w Stalowej Woli Południe a następnie w parafii św. Floriana od 1975 r. i w parafii Matki Bożej Królowej Polski w latach 1978-1992. Sakrę biskupią otrzymał w roku 5 marca 1989 r. z rąk Biskupa Ignacego Tokarczuka. Przyjął zawołanie
CHRISTUS VINCIT! – Chrystus zwycięża. Pełnił posługę jako biskup pomocniczy diecezji przemyskiej, a od 1992 r. został biskupem pomocniczym diecezji sandomierskiej. Od 06.10.2012 roku, posługę pasterską w diecezji sandomierskiej pełni jako Biskup Senior.
Ksiądz Biskup Edward Frankowski, znany jest jako niezłomny Kapłan, często nazywany Biskupem Solidarności”. Bronił praw ludzi pracy, szczególnie podczas strajku w 1988 roku w Hucie Stalowa Wola. Jako duszpasterz ludzi pracy organizował pomoc i obronę działaczy opozycji represjonowanych przez władze komunistyczne. Nie mniej ważna jest działalność naukowo-dydaktyczna Księdza Biskupa Edwarda Frankowskiego. Był wieloletnim wykładowcą socjologii religii i katolickiej nauki społecznej w Wyższym Seminarium Duchownym i Instytucie Teologicznym w Sandomierzu oraz katolickiej nauki społecznej na Wydziale Zamiejscowym Nauk o Społeczeństwie KUL w Stalowej Woli. Jest twórca i założycielem Filii Wydziału Nauk Społecznych KUL w Stalowej Woli (obecnie Wydział Zamiejscowy Nauk o Społeczeństwie KUL w Stalowej Woli), gdzie organizował także liczne sesje popularno-naukowe oraz powołał ośrodek formacji świeckich liderów katolickich. Jest pomysłodawcą i głównym założycielem Fundacji Uniwersyteckiej w Stalowej Woli oraz Instytutu Wyższej Kultury Religijnej w Stalowej Woli, Uniwersytetu Robotniczego w Stalowej Woli, Studium Katolickiej Nauki Społecznej w Stalowej Woli; Katolickich Uniwersytetów Ludowych w diecezji sandomierskiej.
Na specjalne podkreślenie zasługuje nieprawdopodobnie nowatorska i wizjonerska koncepcja stworzenia ośrodka akademickiego w Stalowej Woli. Jak wiadomo, jest to miasto robotnicze, położone w słynnym międzywojennym rejonie określanym jako Centralny Okręg Przemysłowy. W mieście istniały szkoły na poziomie podstawowym i średnim, a o szkołach na wyższym poziomie do czasu inicjatywy ks. bp. Frankowskiego właściwie nikt nie myślał. On już w 1978 r. powołał do istnienia nieformalny Komitet Budowy Filii KUL, lecz pełna realizacja tego wspaniałego projektu mogła być zrealizowana dopiero po tzw. „przełomie” w Polsce w 1989 r. To dzięki bp. Edwardowi Frankowskiemu i wsparciu różnych osób (wykładowcy z KUL: Adam Stanowski, Wanda Wawro, Teresa Kukołowicz i inni) oraz NSZZ „Solidarność”, a także odpowiedzialnych i mądrych ludzi ze Stalowej Woli powstała uczelnia, która stała się ważnym ośrodkiem edukacyjno-formacyjnym nie tylko w mieście, ale w całym rejonie Polski południowo-wschodniej. Jej powstanie jest niewątpliwie jednym z najważniejszych wydarzeń w regionu. Warto również zauważyć, że to z inicjatywy ks. bp. E. Frankowskiego powstała znacząca dziś Biblioteka Uniwersytecka w Stalowej Woli, na bazie jego osobistego księgozbioru, którą regularnie wzbogacał nowymi nabytkami. Dzięki charyzmie Księdza Biskupa, mimo przeszkód i różnorodnych trudności, w Stalowej Woli powstał prężny ośrodek akademicki. Niestety współcześnie coraz mniejsza jest, szczególnie u młodego pokolenia, świadomość i wiedza o osobach, które z wielkim poświęceniem inspirowały i tworzyły tę uczelnię. Od czasy, gdy bp Frankowski musiał przenieść się do Sandomierza, społeczna aktywność i zaangażowanie duchowieństwa, a także wiernych świeckich w Stalowej Woli wyraźnie osłabły, a w lokalnym środowisku zyskały na znaczeniu destrukcyjne siły, o czym świadczy np. walka z krzyżem w miejscu, w którym miał powstać kościół. Wiem, że Ksiądz Biskup bardzo boleśnie przeżywa wszystkie negatywne zdarzenia, które dzieją się w mieście, w którym włożył tak duży duszpasterski wysiłek. Na szczęście jest wielu ludzi, również w stalowowolskim środowisku, którzy okazują Księdzu Biskupowi należny szacunek i nadal wspierają Go w jego działaniach podejmowanych dla Kościoła, Ojczyzny i ludzi potrzebujących.
Ksiądz Biskup Jubilat – jako wybitny Pasterz Kościoła katolickiego – jest wzorem chrześcijańskiej wiary, nadziei i miłości. Zawsze jako zasadniczy cel swojej posługi stawiał cześć i uwielbienie Boga, co uwidacznia się w chętnym podejmowaniu się celebracji wszelkiej liturgii w różnych świątyniach w Polsce, szczególnie w diecezji sandomierskiej. Specyfiką Jego pasterskiej posługi jest ogromne wyczulenie na miłość bliźniego, co wyraża się w totalnym angażowaniu się w sprawy społeczne. Jako kapłan był ofiarnym społecznikiem, a jako biskup wniósł teoretyczny i realny wkład w społeczny wymiar aktywności Kościoła.
W dniu 3 marca 2019 roku, w Bazylice Konkatedralnej w Stalowej Woli odbyła się uroczysta Msza Święta z okazji 30-lecia Sakry Biskupiej JE Księdza Biskupa Edwarda Frankowskiego. W całej uroczystości przebijała radość i wdzięczność oraz chrześcijańska wiara, nadzieja i miłość. Wszyscy zgromadzeni promieniowali radością i wyrażali wdzięczność Bogu za dar posługi pasterskiej JE Księdza Biskupa Edwarda.
Ksiądz Biskup dr Edward Frankowski znany jest w Polsce z gorliwej apostolskiej postawy, wyrażającej się w ofiarnej służbie Bogu, Kościołowi, Ojczyźnie i wiernym. Jest bardzo szanowany i ceniony przez wiernych świeckich i duchowieństwo. W latach osiemdziesiątych XX wieku zasłynął – co podkreślali świadkowie tamtych wydarzeń – że jako duchowny, który jednoznacznie i bardzo zdecydowanie stanął po stronie walczących o podstawowe prawa ludzkie i robotnicze oraz wykazał ogromną aktywność w obronie represjonowanych przez władze komunistyczną ludzi opozycji. Znany jest w Polsce jako Biskup Solidarności oraz założyciel Filii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w Stalowej Woli, twórca Fundacji Uniwersyteckiej oraz obrońca i propagator Radia Maryja i Telewizji Trwam.
W Dniu Jubileuszu uroczystej Mszy Świętej koncelebrowanej przez wielu kapłanów przewodniczył Biskup Edward. Uroczystość zaszczycił ks. Bp dr Krzysztof Nitkiewicz ordynariusz diecezji sandomierskiej oraz bp Jan Niemiec, sufragan diecezji kamienieckiej na Ukrainie, niegdyś wikariusz bp. Edwarda Frankowskiego w Stalowej Woli. Na szczególne podkreślenia zasługuje zaangażowanie w uroczystość Zarządu Regionu Ziemia Sandomierska NSZZ „Solidarność” oraz Międzyzakładowa Organizacja Związkową NSZZ „Solidarność” Huty Stalowa. Wielkie uznanie uczestników wzbudziło udział kilkudziesięciu delegacji z pocztami sztandarowymi. Wszyscy wyrażali wdzięczność Księdzu Biskupowi Jubilatowi za pasterską posługę, duchową opiekę nad środowiskami solidarnościowymi i pracowniczymi oraz wsparcie i pomoc prześladowanym. We Mszy św. uczestniczyli również lokalni parlamentarzyści, władze miasta i powiatu Stalowa Wola oraz mieszkańcy Stalowej Woli.
Ks. bp Edward Frankowski, wspominając w homilii wydarzenia sprzed 30 lat, dziękował przede wszystkim Bogu za dar konsekracji biskupiej oraz za lata posługiwania. Powiedział: Z ludu zostałem wzięty i do ludu posłany. To sam Pan Bóg, mimo moich słabości i niedoskonałości, wybrał mnie i włożył na mnie obowiązek, który miałem pełnić dla Kościoła i Ojczyzny. Za to Panu Bogu gorąco dziękuję. Dziękuję również mieszkańcom Stalowej Woli, bo dzięki ich współpracy i solidarności mogliśmy wiele dobrego uczynić – mówił bp Frankowski podczas homilii. – Moja konsekracja dokonana przez bp. Ignacego Tokarczuka miała znaczenie nie tylko dla mnie, ale również dla Stalowej Woli,
w której wyrosła „Solidarność”. (…) W dzisiejszej Ewangelii usłyszeliśmy, że trzeba być dobrym drzewem, które wydaje dobre owoce, że ze skarbca własnego serca mamy wydobywać dobro i nim się dzielić. Dlatego musimy dokładać starań, aby to dobro przemieniało świat, umacniało wspólnotę Kościoła i nas prowadziło do świętości.
Podziękowania Jubilatowi za współpracę i posługę pasterską, złożył również Biskup dr Krzysztof Nitkiewicz, ordynariusz sandomierski. Po zakończonej eucharystii, dalszy ciąg obchodów jubileuszowych odbywał się w budynku parafii pw. MBKP w tzw. szklanej sali. Gratulacji i podziękowań nie było końca.
Należy zauważyć, że Ksiądz Edward Frankowski swoją misję duszpasterską przez wiele lat realizował w Stalowej Woli. W tym – z przyjętego przez komunistów założenia „socjalistycznym mieście" – dochodziło do napięć i konfliktów między komunistyczną administracją państwową, a społeczeństwem, szczególnie Kościołem katolickim. Władze wstrzymały budowę świątyni w centrum miasta, ale wówczas ks. bp. Ignacy Tokarczuk utworzył tu parafię pw. Matki Bożej Królowej Polski (1977 r.) i na pierwszego proboszcza desygnował odważnego i bezkompromisowego ks. Edwarda Frankowskiego, którego komunistyczne władze określały jako „nielegalny proboszcz”i do tego „nielegalnej parafii, bowiem na utworzenie parafii władze nie wyraziły zgody. Szczególnym rysem posługi pasterskiej ks. bpa dr Edwarda Frankowskiego jest zaangażowanie społeczne. Fascynuje on niezwykłą aktywnością na różnych odcinkach życia kościelnego, podejmowaniem i realizowaniem wielopłaszczyznowych zadań, tak duszpasterskich jak i społecznych. W naszym kraju powszechnie znany jest z wrażliwości na ludzkie problemy. W przeszłości znalazło to wyraz w jego zaangażowaniu w ochronę strajkujących robotników (szczególnie w Stalowej Woli gdzie był proboszczem) i osób represjonowanych. Gdy w 1989 r. został biskupem zaczęto nazywać go „biskupem «Solidarności»”. Za nieugiętą i bezkompromisową postawę wobec systemu komunistycznego spotkały go ostre represje ze strony władz PRL, które permanentnie go nękały. Podejmowano wysiłki usunięcia go ze Stalowej Woli, a nawet były próby unicestwienia go. Instytut Pamięci Narodowej w 2004 przyznał mu status pokrzywdzonego przez system komunistyczny. Warto prześledzić społeczną aktywności tego hierarchy w kontekście nauczania Kościoła. Dla pełniejszego zrozumienia fenomenu specyficznego odczytania przez ks. bp dr Edwarda Frankowskiego własnej misji, jako duchownego, kapłana i biskupa bardzo zaangażowanego w chrześcijańskie i twórcze przekształcanie rzeczywistości ziemskiej, przypomnimy najbardziej podstawowe zagadnienia związane z rozumieniem Kościoła, jego społecznej misji oraz jego społecznego nauczania.
W konkluzji warto przypomnieć, że biskup dr Edward Marian Frankowski jest biskupem Seniorem diecezji sandomierskiej. Urodził się 15 VIII 1937 roku w Kępie Rzeczyckiej k. Stalowej Woli; ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Przemyślu oraz studiował w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, uzyskując stopnie naukowe: magister teologii pastoralnej oraz doktor nauk społecznych. Święcenia kapłańskie przyjął w 1961r. Od 1967 r. pracował w Stalowej Woli Południe a następnie w parafii św. Floriana od 1975 r. i w parafii Matki Bożej Królowej Polski w latach 1978-1992. Sakrę biskupią otrzymał w roku 5 marca 1989 r. z rąk Biskupa Ignacego Tokarczuka. Przyjął zawołanie
CHRISTUS VINCIT! – Chrystus zwycięża. Pełnił posługę jako biskup pomocniczy diecezji przemyskiej, a od 1992 r. został biskupem pomocniczym diecezji sandomierskiej. Od 06.10.2012 roku, posługę pasterską w diecezji sandomierskiej pełni jako Biskup Senior.
Ksiądz Biskup Edward Frankowski, znany jest jako niezłomny Kapłan, często nazywany Biskupem Solidarności”. Bronił praw ludzi pracy, szczególnie podczas strajku w 1988 roku w Hucie Stalowa Wola. Jako duszpasterz ludzi pracy organizował pomoc i obronę działaczy opozycji represjonowanych przez władze komunistyczne. Nie mniej ważna jest działalność naukowo-dydaktyczna Księdza Biskupa Edwarda Frankowskiego. Był wieloletnim wykładowcą socjologii religii i katolickiej nauki społecznej w Wyższym Seminarium Duchownym i Instytucie Teologicznym w Sandomierzu oraz katolickiej nauki społecznej na Wydziale Zamiejscowym Nauk o Społeczeństwie KUL w Stalowej Woli. Jest twórca i założycielem Filii Wydziału Nauk Społecznych KUL w Stalowej Woli (obecnie Wydział Zamiejscowy Nauk o Społeczeństwie KUL w Stalowej Woli), gdzie organizował także liczne sesje popularno-naukowe oraz powołał ośrodek formacji świeckich liderów katolickich. Jest pomysłodawcą i głównym założycielem Fundacji Uniwersyteckiej w Stalowej Woli oraz Instytutu Wyższej Kultury Religijnej w Stalowej Woli, Uniwersytetu Robotniczego w Stalowej Woli, Studium Katolickiej Nauki Społecznej w Stalowej Woli; Katolickich Uniwersytetów Ludowych w diecezji sandomierskiej.
Na specjalne podkreślenie zasługuje nieprawdopodobnie nowatorska i wizjonerska koncepcja stworzenia ośrodka akademickiego w Stalowej Woli. Jak wiadomo, jest to miasto robotnicze, położone w słynnym międzywojennym rejonie określanym jako Centralny Okręg Przemysłowy. W mieście istniały szkoły na poziomie podstawowym i średnim, a o szkołach na wyższym poziomie do czasu inicjatywy ks. bp. Frankowskiego właściwie nikt nie myślał. On już w 1978 r. powołał do istnienia nieformalny Komitet Budowy Filii KUL, lecz pełna realizacja tego wspaniałego projektu mogła być zrealizowana dopiero po tzw. „przełomie” w Polsce w 1989 r. To dzięki bp. Edwardowi Frankowskiemu i wsparciu różnych osób (wykładowcy z KUL: Adam Stanowski, Wanda Wawro, Teresa Kukołowicz i inni) oraz NSZZ „Solidarność”, a także odpowiedzialnych i mądrych ludzi ze Stalowej Woli powstała uczelnia, która stała się ważnym ośrodkiem edukacyjno-formacyjnym nie tylko w mieście, ale w całym rejonie Polski południowo-wschodniej. Jej powstanie jest niewątpliwie jednym z najważniejszych wydarzeń w regionu. Warto również zauważyć, że to z inicjatywy ks. bp. E. Frankowskiego powstała znacząca dziś Biblioteka Uniwersytecka w Stalowej Woli, na bazie jego osobistego księgozbioru, którą regularnie wzbogacał nowymi nabytkami. Dzięki charyzmie Księdza Biskupa, mimo przeszkód i różnorodnych trudności, w Stalowej Woli powstał prężny ośrodek akademicki. Niestety współcześnie coraz mniejsza jest, szczególnie u młodego pokolenia, świadomość i wiedza o osobach, które z wielkim poświęceniem inspirowały i tworzyły tę uczelnię. Od czasy, gdy bp Frankowski musiał przenieść się do Sandomierza, społeczna aktywność i zaangażowanie duchowieństwa, a także wiernych świeckich w Stalowej Woli wyraźnie osłabły, a w lokalnym środowisku zyskały na znaczeniu destrukcyjne siły, o czym świadczy np. walka z krzyżem w miejscu, w którym miał powstać kościół. Wiem, że Ksiądz Biskup bardzo boleśnie przeżywa wszystkie negatywne zdarzenia, które dzieją się w mieście, w którym włożył tak duży duszpasterski wysiłek. Na szczęście jest wielu ludzi, również w stalowowolskim środowisku, którzy okazują Księdzu Biskupowi należny szacunek i nadal wspierają Go w jego działaniach podejmowanych dla Kościoła, Ojczyzny i ludzi potrzebujących.
Ksiądz Biskup Jubilat – jako wybitny Pasterz Kościoła katolickiego – jest wzorem chrześcijańskiej wiary, nadziei i miłości. Zawsze jako zasadniczy cel swojej posługi stawiał cześć i uwielbienie Boga, co uwidacznia się w chętnym podejmowaniu się celebracji wszelkiej liturgii w różnych świątyniach w Polsce, szczególnie w diecezji sandomierskiej. Specyfiką Jego pasterskiej posługi jest ogromne wyczulenie na miłość bliźniego, co wyraża się w totalnym angażowaniu się w sprawy społeczne. Jako kapłan był ofiarnym społecznikiem, a jako biskup wniósł teoretyczny i realny wkład w społeczny wymiar aktywności Kościoła.
